بررسی شاخص‌های روان‌سنجی مقیاس عوامل دانشگاهی مؤثر بر تجربه‌ی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه چمران اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص‌های روان‌سنجی مقیاس عوامل دانشگاهی مؤثر بر تجربه­ی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه چمران اهواز بود. جامعه­ی آماری این پژوهش شامل کلیه‌ی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 95-1396 ،  که تعداد آن‌ها 1130 نفر بود . از این تعداد325 نفر به‌عنوان نمونه­ی پژوهش با روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. مقیاس به کار گرفته‌شده در پژوهش عبارت بود از مقیاس تاربان و لوگی (2012)  که دارای  32 ماد و دربرگیرنده پنج زیر مقیاس فرعی  طرز فکر پژوهشی، طرز فکر دانشگاهی، حمایت اساتید، حمایت همکلاسی و روش­های تحقیق است. اعتبار مقیاس با روش آلفای کرونباخ و باز آزمایی محاسبه شد که به ترتیب ضرایب مطلوبی معادل 85/0 و 82/0 به‌دست آمد. برای بررسی روایی مقیاس از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد شاخص­های برازش مدل نشان از برازش مناسب مدل و درنتیجه روا بودن مقیاس داشتند، نتایج آزمون تی نشان داد که بین دانشجویان مرد و زن ازلحاظ نمره کلی عوامل دانشگاهی مؤثر بر تجربه­ی پژوهشی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.